Tynk to masy plastyczne nakładane na różne powierzchnie, które następnie tworzą twardą warstwę, którą można poddać dalszej obróbce.
Warstwa wykończeniowa na powierzchni różnych elementów budynków, ścian, ścianek działowych, stropów itp., przeznaczona jest do wyrównania tych powierzchni lub nadania im określonego kształtu i faktury. Oprócz wyrównywania powierzchni, tynk również:
Do wykończenia powierzchni stosuje się różne rodzaje tynków, które są podzielone w zależności od przeznaczenia i materiału, z którego wykonane są elementy konstrukcyjne. Również do wyboru stosowanego tynku mają warunki, w których będzie on znajdował się po wykonaniu.
Zwykły tynk
Tynk musi spełniać warunki klimatyczne obszaru budowy, wymagania przeciwpożarowe, reżim temperatury i wilgotności pomieszczenia, wymagania technologiczne produkcji, a także chronić konstrukcje budowlane przed działaniem agresywnych mediów. Mogą być wykonane jako tynki maszynowe.
Zgodnie z tym wyróżnia się specjalne rodzaje tynku:
Według stopnia oceny jakości zwykły tynk dzieli się na:
Prosty wykonywany w miejscach, gdzie nie wymaga starannej obróbki powierzchni. W tym przypadku średnia całkowita grubość tynku nie przekracza 12 mm.
Ulepszony stosowany zwykle w budynkach mieszkalnych i użyteczności publicznej, w budynkach przemysłowych i w pomieszczeniach gospodarczych budynków wyższej klasy, do tynkowania elewacji budynków bez specjalnej dekoracji architektonicznej. Średnia grubość wynosi 15 mm, a warstwa przykrywająca jest zacierana plastikowymi, drewnianymi lub filcowymi narzędziami do gładzenia.
Wysokiej jakości wykonywany jest w budynkach o podwyższonych wymaganiach wykończeniowych: teatrach, muzeach, salach wystawowych, hotelach, budynkach mieszkalnych o podwyższonej klasie itp. Średnia całkowita grubość tynku o wysokiej jakości wynosi 20 mm.
Idealnym rozwiązaniem technologicznym są tynki maszynowe gipsowe.
Zaprawa cementowo-piaskowa – zaprawa wykonana na bazie cementu, piasku frakcjonowanego i dodatków chemicznych, pozwalających zwiększyć właściwości adhezyjne zaprawy. Tynk cementowo-piaskowy jest stosowany do prac tynkarskich, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz budynków.
Zaprawa wapienno-piaskowa jest najprostszym materiałem do dekoracji ścian. Tynk wapienny stosuje się do pomieszczeń mieszkalnych. Jest niezawodny i łatwy w nakładaniu.
Wada tynk wapienny nie lubi wilgoci, więc nie zaleca się używania go na przykład do łazienek. Kolejną wadą jest wapno zawarte w roztworze, które jest dość reaktywną substancją i może spowodować uszkodzenie skóry podczas przygotowywania tego roztworu. Mogą być wykonane jako powierzchnie nakładane agregatem. Ekonomicznym sposobem jest tynkowanie maszynowe Cena za metr kwadratowy powierzchni ozdabianej ściany stanowi wydatek do zaakceptowania.
Zaprawy na bazie wapna, cementu i piasku przeznaczone są do wszelkich pomieszczeń, a także do ochrony ścian budynków przed oddziaływaniem środowiska. Służy do tynkowania ścian z betonu, cegieł i bloków z betonu komórkowego wewnątrz pomieszczeń.
Do wad można zaliczyć prawdopodobnie tylko koszt masy tynkarskiej, który zwiększa się poprzez dodanie do niego cementu.
Zaprawy gliniane wykonane są na bazie naturalnych materiałów – gliny i piasku. Stosowane do tynkowania, zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz. Tynk gliniany ma zdolność regulowania wilgotności w pomieszczeniu, oczyszcza powietrze w nim, jest w stanie konserwować drewno, a także zachowuje dobrą izolację termiczną. Dzięki temu i wielu innym czynnikom glina ponownie zaczyna być uważana za jeden z najbardziej funkcjonalnych materiałów budowlanych.
Zaprawa gipsowa jako sucha mieszanina proszkowa, zwykle stosowana do tynkowania wewnątrz pomieszczeń. Tynk gipsowy ma plastyczność i ma drobną ziarnistość, co pozwala na szybkie i wręcz idealne wyrównanie powierzchni. Ma również niską przewodność cieplną.
Tynki maszynowe gipsowe lub nakładane ręcznie mogą nadać wnętrzom stylowy wygląd. Na co należy zatem zwrócić uwagę przy wykonywaniu prac tynkarskich? Oto kilka pułapek, w które łatwo wpaść. Kluczem do sukcesu jest wybór właściwej technologii, surowca dbałości o sztukę.
